Franciszek, kuglarz boży (1950)
Francesco, giullare di Dio
Reżyser: Roberto Rossellini
Scenariusz: Félix Morión (ojciec), Antonio Lisandrini (ojciec), Federico Fellini, Brunello Rondi (nie wymieniony w czołówce)
Zdjęcia: Otello Martelli
Muzyka: Enrico Buondonno, Renzo Rossellini
Produkcja: Włochy
Początek XIII wieku, Włochy. Pomiędzy miastami, panują wojny, głód i epidemie. W trwającym zamęcie i toczących się walkach pojawia się zakonnik Giovanni Bernardone, zwany później Świętym Franciszkiem z Asyżu. Zakonnik zaczyna głosić ideały miłości do bliźniego, dobroci i przebudzenia duchowego. Swoje nauki wpierw rozpowszechnia wśród towarzyszących mu zakonników, a następnie samemu jak i za pomocą swoich braci rozpowszechnia je wśród napotkanych ludzi.
Obraz jest ekranizacją zbioru przypowieści „Kwiatki Świętego Franciszka” ujęty w jedenastu epizodach, gdzie główne role odtwarzają włoscy franciszkanie. To opowieść o poszukiwaniu drogi do Boga, i o chęci stworzenia świata, w którym największymi wartościami jest miłość i zgoda.
Opis: Gosia Stanek
Zdjęcia: Dystrybutor
Obsada:
Aldo Fabrizi – Nicolaio, tyran z Vietrebo
Gianfranco Bellini – narrator
Peparuolo – Giovanni, głupek
Severino Pisacane – Brat Jałowiec
Nazario Gerardi – Św. Franciszek (niewymieniony w czołówce)