Kolekcja VHS – Klasyki – tym razem lata 40. Fajne filmy udało mi się zebrać. Trochę szkoda się z nimi było pożegnać, ale cóż.
Zagraniczny korespondent (Foreign Correspondent) (1940)
Reżyseria Alfred Hitchcock, zdjęcia Rudolph Maté, muzyka Alfred Newman. Wystąpili: Joel McCrea, Laraine Day, Herbert Marshall.
Reporter do tej pory zajmujący się różnymi sprawami, zostaje wysłany do Europy jako korespondent wojenny. Na początku dość luźno podchodzi do tematu, nie mając w tym doświadczenia. Ale na miejscu jest świadkiem zabójstwa dyplomaty. I tak amerykański reporter zostaje uwikłany w szpiegowską aferę.
Film nie zachwyca. Taki normalny przeciętny film z wątkiem szpiegowsko-romansowym, a gdzieś w tle majaczy widmo wojny światowej.
Obywatel John Doe (Meet John Doe) (1941)
Reżyseria Frank Capra, zdjęcia George Barnes, muzyka Dimitri Tiomkin. Wystąpili: Gary Cooper, Barbara Stanwyck, Edward Arnold, Walter Brennan, James Gleason.
W tym filmie, stanowiącym komentarz społecznych wydarzeń, Gary Cooper (“Filadelfijska opowieść) gra ubogiego, naiwnego robotnika – emigranta, który dostaje się na pierwsze strony gazet, kiedy grozi publicznym popełnieniem samobójstwa, chcąc w ten sposób zaprotestować przeciw sytuacji na świecie. Pod wpływem artykułów publikowanych w prasie, zwykli ludzie, poruszeni jego losem, starają się odwieść go od tego zamiaru. W rolę dziennikarki, która stara się wykorzystać bohatera do swoich celów i w której on się zakochuje, wcieliła się Barbara Stanwyck. (opis dystrubutora)
Klasyczny film Franka Capry. Ani nie rewelacyjny, ani nie słaby. Można obejrzeć.
Sokół Maltański (The Maltese Falcon) (1941)
Reżyseria John Huston, zdjęcia Arthur Edeson, muzyka Adolph Deutsch. Wystąpili: Humphrey Bogart, Mary Astor, Gladys George, Peter Lorre.
Tego filmu chyba nie trzeba przedstawiać. Klasyka, klasyków. Nie dość, że scenariusz powstał na podstawie bardzo dobrej powieści o tym samym tytule, którą napisał Dashiell Hammett. To dodatkowo, film również został bardzo dobrze zrealizowany i zagrany. Do dnia dzisiejszego trzyma w napięciu, a Humphrey Bogart wymiata. Akcja zawiła, czarne charaktery do wyboru do koloru. Film można wypożyczyć na Prime Video.
Grupa podejrzanych osobników nie cofnie się przed niczym, aby zdobyć drogocenny skarb – wysadzoną klejnotami statuetkę sokoła. Detektyw Sam Spade (Humphrey Bogart) za wszelka cenę pragnie dowiedzieć się, dlaczego tak bardzo zależy im na jej zdobyciu – i kto stoi za zamordowaniem jego partnera. (opis dystrybutora)
Ps. Jedynie sceny „walk” w porównaniu do dzisiejszego kina wypadają słabo. Kiedyś szczytem agresji pewnie było policzkowanie. Trochę to z dzisiejszej perspektywy śmiesznie wygląda jak Humphrey Bogart (twardziel nad twardzielami) policzkuje w tym filmie (i to często) swoich przeciwników. Ba… ci przeciwnicy od tego policzkowania, aż tracą przytomność 😊
Przez Pacyfik (Across the Pacific) (1942)
Reżyseria John Huston, zdjęcia Arthur Edeson, muzyka Adolph Deutsch. Wystąpili: Humphrey Bogart, Mary Astor, Sydney Greenstreet, Charles Halton, Victor Sen Yung
Kapitan armii Rick Leland zostaje wyrzucony z wojska za niesubordynację. Bez grosza przy duszy, szuka zajęcia. Za ostatnie pieniądze kupuje bilet na statek, który zmierza do Azji przez Kanał Panamski. Na statku spotyka kilka osób, które ewidentnie nie są „zwykłymi obywatelami”. A w tle II Wojna Światowa, oraz plan nalotu japońskich żołnierzy na Kanał Panamski. Kto wygra tą szpiegowską batalię?
Film wbrew pozorom o powolnie rozwijającej się akcji. Trochę zawodzi, i taki trochę nieprzekonywujący. A do tego obowiązkowo romansowy wątek.
Sahara (1943)
Reżyseria Zoltan Korda, zdjęcia Rudolph Maté, muzyka Miklós Rózsa. Wystąpili: Humphrey Bogart, Bruce Bennett, Lloyd Bridges, Dan Duryea, Louis Mercier.
Akcja filmu dzieje się w trakcie II Wojny Światowej na libijskiej pustyni. Amerykańscy żołnierze musza stawić czoła nacierającym Niemcom i brakowi wody.
Przyznam, że filmu nie pamiętam. I niestety nie zdążyłam sobie go przypomnieć, przed awaria sprzętu. ☹
Łódź ratunkowa (Lifeboat) (1944)
Reżyseria Alfred Hitchcock, zdjęcia Jack E. Cox, muzyka Louis Levy, Charles Williams. Wystąpili: Tallulah Bankhead, Mary Anderson, Walter Slezak, Hume Cronyn, Canada Lee.
Trwa II Wojna Światowa. Niemiecki statek ostrzeliwuje amerykański. W wyniku walki oba statki zostają zatopione. Ze wszystkich pasażerów i załogi ocalało tylko kilku rozbitków, którzy dostają się na łódź ratunkową. Wśród niech jest również niemiecki oficer. Aby przetrwać muszą współpracować. Niestety różność charakterów, podejścia do życia, częściej powoduje dodatkowe straty, niż przybliża ich do ratunku.
Raczej spodziewałam się, że film będzie nudny. A tutaj bardzo pozytywne zaskoczenie. Bardzo dobra gra aktorska. Świetnie dobrani bohaterowie. Rozmowy, dyskusje, które prowadzą są dynamiczne i dzięki nim film trzyma w napięciu. Pomimo, że film trwa 96 minut, ani na chwilę nie zwalnia tempa. W scenach, które mają wyciszyć emocje, nie brakuje dynamizmu. Zawsze podziwiam prace reżysera i aktorów w takich kameralnych filmach.
Polecam film.
Wielki sen (The Big Sleep) (1946)
Reżyseria Howard Hawks, zdjęcia Sidney Hickox, muzyka Max Steiner. Wystąpili: Humphrey Bogart, Lauren Bacall, John Ridgely, Martha Vickers, Elisha Cook Jr., Bob Steele.
Film na podstawie powieści Raymonda Chandlera o tym samym tytule. Głównym bohaterem jest prywatny detektyw Philip Marlowe, który zostaje wynajęty przez bogatą rodzinę do wyjaśnienia pewnej sprawy. Ale jak to bywa z Marlowe – jego sprawy nigdy nie są proste.
Przyznam, że filmu nie pamiętam. I niestety nie zdążyłam sobie go przypomnieć, przed awaria sprzętu. ☹
To wspaniałe życie (It’s a Wonderful Life) (1946)
Reżyseria Frank Capra, zdjęcia Joseph F. Biroc, Joseph Walker, Victor Milner, muzyka Dimitri Tiomkin. Wystąpili: James Stewart, Donna Reed, Lionel Barrymore.
Na podstawie opowiadania Philip Van Doren Stern. Młody biznesmen popada w finansowe tarapaty postanawia popełnić samobójstwo. Jednak nagle pojawia się jego anioł stróż, który pokazuje my, że życie wcale nie jest takie złe.
Kolejny film którego nie pamiętam. I niestety nie zdążyłam sobie go przypomnieć, przed awarią sprzętu. ☹
Rzym, miasto otwarte (Rome, Open City) (1945)
Reżyseria Roberto Rossellini, zdjęcia Ubaldo Arata Milner, muzyka Renzo Rossellini. Wystąpili: Aldo Fabrizi, Anna Magnani, Marcello Pagliero, Harry Feist.
Pierwszy film neorealizmu włoskiego. Niemiecka okupacja Rzymu w 1944 roku. Przywódca ruchu oporu, Giorgio Manfredi uciekając przed nazistami, stara się znaleźć miejsce schronienia, i drogi ucieczki z miasta.
Film robił wrażenie, zarówno pod względem tematu i realizacji. Choć po latach trudno się go oglądało. Pomimo wszystko polecam.
Tytuł orginalny: Roma città aperta
Złodzieje rowerów (Bicycle Thieves) (1948)
Reżyseria Vittorio De Sica, zdjęcia Carlo Montuori, muzyka Carlo Montuori. Wystąpili: Lamberto Maggiorani, Enzo Staiola, Lianella Carell, Gino Saltamerenda.
Drugi film neorealizmu włoskiego jaki miałam w swojej kolekcji. Akcja filmu toczy się wokół skradzionego roweru. Tylko dzięki niemu Antonio mógł wykonywać swoja pracę. Razem z synem poszukują roweru po całym mieście. Niestety poszukiwania nie przynoszą skutku.
Polecam film. Świetnie zrealizowany. Poruszająca historia.
Tytuł orginalny: Ladri di biciclette
